Mijn collega’s noemen mij de meest gelukkige vent die ze kennen.
Met mijn 52 een jonge deerne aan de haak gelagen, en getrouwd.
Mijn wederhelft is inderdaad ruim de helft jonger, en het toeval wilde dat het tussen ons zo goed klikte, dat we na een jaar voorzichtig daten, zijn gaan samenwonen, en daarna zelfs getrouwd.
Inge is nu 25, niet lelijk of ‘raar’, maar een gewone doorsnee meid, die nooit een echte liefde had gevonden.
We hadden elkaar ontmoet bij een concert, waar we door wederzijdse kennissen met elkaar in aanraking kwamen, en we wel heel veel ‘overeenkomsten’ bleken te hebben.
Nu is uitgaan niet mijn grootste hobby, maar met haar was het altijd wel gezellig, en zo groeide onze liefde.
Nu twee jaar later in ons huwelijk, begint de leeftijd een beetje tegen te werken, Inge in haar jeugdige mindset wil meer en vaker sex, maar mijn lichaam kan het wel, maar remt het wel wat af, ik schaam me een beetje, maar ik moet vaker ‘doen alsof’ en dan maar hopen op een goede stijve, dan dat het spontaan opkomt.
Dat zij dit natuurlijk ook merkt, is geen verrassing, en we hebben er al een paar keer over gesproken.
Echt fantasieën heb ik niet, ten minste niet zo erg dat het me meer zin zou geven.
Inge blijkt open te staan voor méér, en ze bekend te dromen van een trio, zowel met een man erbij, als een vrouw.
Leven in de schaduw
